เนเธอร์แลนด์กำลังพยายามทำอะไรใหม่ๆ ในการช่วยเหลือแมวน้ำ “เกยตื้น” ให้น้อยลง
Streya เกิดในฤดูร้อนบนชายหาดกว้างที่มีลมพัดแรงบนชายฝั่งทะเล Wadden ของเนเธอร์แลนด์ เมื่ออายุได้หนึ่งสัปดาห์ ลูกสุนัขแมวน้ำฮาร์เบอร์ตัวเล็ก ๆ ซึ่งมีขนาดเท่ากับคอร์กี้ตัวเล็ก ๆ อยู่ตามลำพังบนชายหาด ไม่มีแม่อยู่ด้วย จากนั้นเธอก็ถูกกระชาก เมื่อถึงเวลาที่นักเที่ยวชายหาดใจดีพามันไปหาเครือข่ายช่วยเหลือสัตว์ในท้องถิ่น มันไม่มีความเป็นไปได้เลยที่จะได้กลับมาเจอลูกสุนัขกับแม่ของมัน
เป็นเวลาสองชั่วโมง Streya หลบอยู่ในตะกร้าหวายขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของยานพาหนะที่กำลังเคลื่อนที่เพื่อไปยังเขตรักษาพันธุ์แมวน้ำในหมู่บ้าน Pieterburen อันห่างไกล ทีมช่วยเหลือสัตว์ได้เรียกร้องล่วงหน้า และตอนนี้เมื่อ Streya ใกล้จะถึงแล้ว Sealcentre Pieterburen จึงเต็มไปด้วยกิจกรรมมากมาย “ตรวจสอบว่าไม่มีขี้แมวอยู่ในรองเท้า” Andrea Ravignani นักวิจัยแมวน้ำแนะนำ ขณะที่เขารีบยื่นรองเท้าที่อุดตันและขัดถูให้ฉัน ฉันหยิบอุปกรณ์ที่ยืมมาและเข้าร่วมกับสัตวแพทย์ พยาบาล อาสาสมัคร และนักวิจัยที่เตรียมพบลูกสุนัข
จากข้อมูลที่ส่งต่อโดยอาสาสมัครเครือข่ายกู้ภัย เจ้าหน้าที่ศูนย์ดูเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติกับ Streya พวกเขาอยากจะเฝ้าดูเธอบนชายหาดเพื่อให้แน่ใจว่าแม่ของเธอไม่ได้ออกไปหาอาหารจานด่วนเท่านั้น ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่พบได้ทั่วไปในหมู่แม่แมวน้ำท่าเรือ แม้ว่าเจ้าหน้าที่จะตรวจสอบลูกสุนัขที่หย่านมแล้วและปล่อยได้อย่างปลอดภัย แต่ Streya ซึ่งยังคงให้นมลูกอยู่และมีอายุเพียงหนึ่งสัปดาห์จะต้องให้อาหารด้วยมือ ศูนย์จะต้องเลี้ยงดูเธอจนถึงจุดที่เป็นอิสระโดยมุ่งเน้นที่การพยายามรักษาความดุร้ายของเธอไว้ตลอดเวลา
พยาบาลหน่วยซีลเปิดตะกร้าหวาย รีบจับ Streya ตัวสั่นไว้ด้านหลังศีรษะแล้ววางเธอลงบนพื้นกระเบื้องของห้องไอดีที่เย็นและสว่างไสว เธอนั่งคร่อม Streya อย่างระมัดระวัง เธออุ้มเธอให้อยู่กับที่ในขณะที่สัตวแพทย์พาเธอไปตรวจสุขภาพอย่างมีประสิทธิภาพ โดยวัดไข้และเก็บตัวอย่างเลือดของลูกสุนัข ประเมินอายุของเธอ และตรวจหาสัญญาณอาการป่วยหรืออาการบาดเจ็บ สเตรยาจิกมือของพยาบาล และเมื่อเข็มเจาะผิวหนังของเธอ เธอก็ตกใจและพยายามกัด
“ปกติแล้วพวกมันไม่สุภาพขนาดนี้” สัตวแพทย์กล่าว Streya ดูไม่สุภาพกับฉัน เธอดูหวาดกลัวและเข้าใจได้เช่นนั้น สุนัขมักเกลียดสัตว์แพทย์ และพวกมันคุ้นเคยกับมนุษย์เป็นอย่างดี สำหรับสัตว์ป่า การแทรกแซงนี้ไม่ต่างจากการลักพาตัวโดยมนุษย์ต่างดาว ขณะที่สัตวแพทย์ป้อนท่อซิลิโคนเข้าไปในคอของ Streya เพื่อรับประทาน “โจ๊กปลาแซลมอน” ในปริมาณหนึ่ง การเฝ้าดูการต่อสู้ของลูกสุนัขจึงเป็นเรื่องยาก—ยิ่งต้องรู้ว่ามันอาจมีอาการปกติเมื่ออยู่ในป่า
“การงีบหลับ” เช่นนี้เป็นเรื่องปกติ Arnout de Vries ผู้ประสานงานศูนย์ Pieterburen ต่อแมวน้ำเกยตื้นกล่าว ในเนเธอร์แลนด์ เป็นเรื่องถูกกฎหมายที่บุคคลทั่วไปจะนำแมวน้ำที่มีปัญหา—หรือแมวน้ำที่ตีความได้ว่ามีปัญหา—ไว้ในความดูแลนานถึง 12 ชั่วโมง ก่อนที่จะส่งต่อไปยังศูนย์ฟื้นฟูที่ได้รับใบอนุญาต ในความเข้าใจของบางคนเกี่ยวกับกฎหมาย การช่วยเหลือหน่วยซีลเป็นสิ่งที่ได้รับอนุญาตมากกว่า: เป็นสิ่งที่จำเป็น Sealcentre Pieterburen ร่วมกับศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพในเนเธอร์แลนด์อย่าง Ecomare และ A Seal ต้องการเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ ทำให้การเอาแมวน้ำออกจากชายหาดถือเป็นเรื่องผิดกฎหมายสำหรับใครก็ตามที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกอบรมมา
ข้อตกลงใหม่เกี่ยวกับมาตรฐานการฟื้นฟูแมวน้ำซึ่งมีกำหนดจะสิ้นสุดในฤดูใบไม้ผลิปี 2019 เป็นช่วงเวลาแห่งการพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างเนเธอร์แลนด์กับแมวน้ำ ความสัมพันธ์ดังกล่าวมีประวัติศาสตร์ที่น่าสะเทือนใจ ตั้งแต่ความหายนะของประชากรแมวน้ำในท้องถิ่นหลังจากการล่ามาหลายศตวรรษ ไปจนถึงกฎหมายคุ้มครองในปี 1962 ไปจนถึงการแสดงผาดโผนที่พาดหัวข่าวซึ่งจุดประกายความคลั่งไคล้ในแมวน้ำของประเทศ เมื่อนักเคลื่อนไหว Lenie ‘t Hart อนุบาลลูกแมวน้ำตัวเดียว เพื่อสุขภาพในอ่างอาบน้ำ
ทุกวันนี้ เนเธอร์แลนด์มีไข้แมวน้ำ เด็กส่วนใหญ่ในประเทศเคยไปเยี่ยมชมหนึ่งในสามของศูนย์ฟื้นฟูแมวน้ำที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นกับครอบครัวหรือไปทัศนศึกษา Franck Meijboom นักจริยธรรมกล่าว ทศวรรษของการรณรงค์เพื่อสร้างความตระหนักได้กระตุ้นให้ชาวดัตช์มองหาลูกแมวน้ำที่ถูกทอดทิ้งบนชายหาด และแมวน้ำเองก็เด้งกลับ แมวน้ำท่าเรือ 500 ตัวในปี 1980 มีจำนวนเพิ่มขึ้นเป็น 9,000 ตัวในปี 2016 ในขณะที่แมวน้ำสีเทาซึ่งไม่มีในเนเธอร์แลนด์เลยในปี 1980 มีจำนวนมากกว่า 5,000 ตัวในปี 2016 แมวน้ำเหล่านี้ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในทะเลวาดเดน โดยมีประชากรน้อยกว่าในพื้นที่อื่นๆ
